Opis

„Chciałbym być fryzjerem. Najlepiej dwoma”. To chyba mój ulubiony ringoizm. Bardziej znane są te, które John Lennon wykorzystał w tytułach swoich piosenek: „A Hard Day’s Night”, „Eight Day’s a Week”, „Tomorrow Never Knows”…
Widzimy, że lubicie nasze beatlesowskie posty, czy więc mielibyśmy przemilczeć urodziny Ringo? No jasne, że nie!
Ale po co sięgnąć, gdy pełną dyskografię jego macierzystego bandu zna się na blachę? Skoro świętujemy narodziny człowieka, który z hasła „Peace and love” zrobił swój znak rozpoznawczy, to może weźmy ten drugi człon i wsłuchajmy się w zakamarki osobliwego miksu ich twórczości przygotowanego przez George’a i Gilesa Martinów na potrzeby spektaklu Circus de Soleil pod takim właśnie tytułem.
Doprawdy śmieszne są zarzuty o świętokradztwo, skoro nikt właściwych nagrań przecież nie skrzywdził i można do nich zawsze wrócić, a w procesie tworzenia „apokryfu” uczestniczył nadworny producent wraz z synem, a żyjący członkowie oraz wdowy po zmarłych pobłogosławili ich trud. Bez spiny: dla (psycho)fanów to przecież świetna rozrywka w rozkminianie, jakie części składowe akurat słyszymy. Nie badałem tematu, ale na pewno gdzieś w najdalszych odmętach sieci WWW można znaleźć drobiazgową rozpiskę jakich fragmentów gdzie użyto. (A wykorzystano wyłącznie „zastane” materiały z jedynym wyjątkiem, czyli partią sekcji smyczkowej dopisanej przez starszego Martina do demonstracyjnej, akustycznej wersji „While My Guitar Gently Weeps”). Lecz po co psuć sobie zabawę, sięgając po „ściągę”, skoro wsłuchiwanie się w niezliczone smaczki to największy bajer tego „ciekawostkowego” wydawnictwa? Można potraktować je niczym wyznacznik tego, jak dobrze zna się dorobek najbardziej zasłużonych Liverpoolczyków w dziejach. Nawet jeśli niektóre pytania wydają się podchwytliwe.
Nie wiem, ile z Was zdałoby na szóstkę, ale jak ocenić sam „formularz egzaminacyjny”? Nie ma łatwej odpowiedzi. Ci mniej przychylnie nastawieni sugerują połowę punktacji, no bo przecież materiał wyjściowy jest doskonały, ale poszatkowanie budzi sprzeciw. Osobiście do nich nie należę, gdyż szczerze doceniam wysiłek włożony w przygotowanie tej pomysłowej megasuity i uważam, że sklecono ją doprawdy zgrabnie, a rezultat wbrew oczekiwaniom nie wydaje się przekombinowany. Uważam, że to piękna cecha tego wspaniałego dziedzictwa, że można się nim bawić i nawet tak „zmasakrowany” wciąż broni się wyśmienicie.

Utwory

A1. Because 2:44
A2. Get Back 2:05
A3. Glass Onion 1:20
A4. Eleanor Rigby / Julia (Transition) 3:05
A5. I Am The Walrus 4:28
A6. I Want To Hold Your Hand 1:22
A7. Drive My Car / The Word / What You're Doing 1:54
A8. Gnik Nus 0:55
A9. Something 3:29
B1. Blue Jay Way (Transition)
B2. Being For The Benefit Of Mr. Kite! / I Want You (She's So Heavy) / Helter Skelter 3:22
B3. Help! 2:18
B4. Blackbird / Yesterday 2:31
B5. Strawberry Fields Forever 4:31
B6. Within You Without You / Tomorrow Never Knows 3:07
B7. Lucy In The Sky With Diamonds 4:10
B8. Octopus's Garden 3:18
C1. Lady Madonna 2:56
C2. Here Comes The Sun / The Inner Light (Transition) 4:18
C3. Come Together / Dear Prudence / Cry Baby Cry (Transition) 4:45
C4. Revolution 2:14
C5. Back In The U.S.S.R. 1:53
D1. While My Guitar Gently Weeps 3:46
D2. A Day In The Life 5:08
D3. Hey Jude 3:58
D4. Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (Reprise) 1:22
D5. All You Need Is Love 3:38