Opis

Zadajmy sobie pytanie: w spodniach czy w sukience? Tak bowiem nazywa się jedna z najlepszych polskich płyt ostatnich lat i zdaje się jedna z najmniej docenianych. Gdybym miał wyłonić ulubione „kobiece” albumy fonograficzne, trzeci album Dąbrowskiej z pewnością załapałby się do ścisłej czołówki. Czuły, dopieszczony brzmieniowo, umiejętnie zaaranżowany, po prostu poezja.
Ale nie od razu poznałem się na tej artystce, bowiem dopiero po usłyszeniu kuszącej „Nigdy więcej nie tańcz ze mną” potraktowałem ją poważnie. (Nie wiem, czy miała to być odpowiedź na Amy Winehouse, ale na luzie można wyobrazić sobie Brytyjkę w tej piosence: klimat retro, fajny puls, świetne chórki). Zwłaszcza jej pierwszy singiel „Tego chciałam” pilotujący debiutancki krążek „Samotność po zmierzchu” był irytujący (choć większa wina leży po stronie radiowców, ponieważ mogli skupić się na bardziej udanej „Nie mogę cię zapomnieć”). Zresztą podobnie jak inni „Idole” – Monika Brodka i Krzysztof Zalewski zwłaszcza – Dąbrowska chyba również dystansuje się od pierwszej płyty. Kształt debiutów całej trójki wymusiła wytwórnia i tę nieszczerość niestety się dostrzega. Nie żeby nieopierzona „Samotność…” była „wirującym gniotem”, bo to przyzwoita, choć nierówna produkcja, niemniej nie jest to produkt pierwszej potrzeby. Sięgam po nią głównie jako pretekst do wysłuchania „Glory” – niesamowicie urokliwego bonusa z podniosłą, wielogłosową codą.
Następny album, „Kilka historii na ten sam temat”, zdaje się być właściwym debiutem artystki. Promowały go całkiem fajne single „Trudno mi się przyznać” (zwłaszcza) i „Czekam…” (mniej). Ja zaś znów czuję słabość do najbardziej marzycielskiej twarzy Ani („Musisz wierzyć”). Po wspomnianej na wstępie „W spodniach…”, której Marvin Gaye musiał być niebagatelną inspiracją, zdecydowała się wydać album z filmowymi coverami o tytule „Ania Movie”. Było to kolejne udane przedsięwzięcie, czego nie można raczej powiedzieć o wymęczonym krążku o tytule, o ironio, „Bawię się świetnie”, aczkolwiek tytułowy singiel promował go w iście kapitalnym stylu. „Dla naiwnych marzycieli” było powrotem do lepszej formy z udanymi kandydatami na single. W tym roku minie już 8. rok od jej premiery, co oznacza najdłuższy „interwał” fonograficzny w jej karierze. Ciekawe ile będziemy musieli jeszcze poczekać na nowe dzieło Dąbrowskiej?

Utwory

A1. Turu Tu Tu...
A2. Smutek Mam We Krwi
A3. W Spodniach Czy W Sukience
A4. Nigdy Wicej Nie Tacz Ze Mn
A5. Znowu Przyszo Lato
B1. Pki Mi Starczy Si
B2. Bardzo Lubi Opowiadania O Mioci
B3. Jeste Jak Sen O Spadaniu
B4. Cigle Myl Ci Z Nim
B5. Zmieniaj Mnie Gdy Zechcesz