Opis

Mijają 22 lata od śmierci George’a Harrisona. Przyjrzyjmy się zatem drugiemu zespołowi Cichego Beatlesa. Prezentujemy 1. część niezbyt długiej historii Traveling Wilburys. 
Bo tego zespołu de facto miało nie być. Nikt go nie planował. Może gdyby go wcześniej „przemyśleć”, to zostawiłby więcej niż 2 długograje? Zresztą nigdy nawet nie zaprezentował się na żywo w żadnym programie, a tym bardziej na pełnoprawnym koncercie! Niepowetowana strata!
A było tak. Harrison potrzebował kawałka na stronę B singla „This is Love” (urokliwego zresztą), z niespodziewanie przebojowego albumu „Cloud Nine”. Jego producentem był Jeff Lynne z Eletric Light Orchestra, więc głowili się obaj, co z tym fantem zrobić. Niedaleko od nich znajdowało się domowe studio nagraniowe Boba Dylana, z którego postanowili skorzystać. Traf chciał, że akurat Tom Petty akurat wpadł wtedy po gitarę, a ktoś jeszcze ściągnął Roya Orbisona… Na stołek perkusisty dosiadł się Jim Keltner, jeden z najbardziej cenionych muzyków sesyjnych w branży (otarł się o Steely Dan i Johna Lennona).
Miało się skończyć na tej jednej, jedynej pieśni – cudownej „Handle with Care” – lecz projekt „wymknął się spod kontroli”, gdy rezultat okazał się zbyt dobry, by zmarnować go na byle stronę B, niczym wypełniacz gorszego sortu. No i jeszcze ta „gwiazdorska obsada”!
Należało wykorzystać sprzyjające okoliczności. Na nic zdałyby się naciski wytwórni, gdyby panowie dobrze się ze sobą nie bawili. I właśnie tę kumpelskość – rzecz unikatowa na skalę światową – cechują wszystkich nagraniach dokonanych pod szyldem Traveling Wilburys, które przecież nie były ani szczególnie wybitne ani tym bardziej rewolucyjne, ale do dziś cieszą słuchaczy. W wielu przypadkach bardziej niż solowe dokonania fałszywych braci, nad którymi nierzadko znacznie dłużej pracowano. Tajemniczy termin „wilbury” był zwyczajowym określeniem używanym przez Lynne’a i Harrisona na „graty”, czyli elementy ekwipunku muzyka. A błąd w drugim członie nazwy to chyba jakaś pozostałość po Żukach pisanych z umyślną literówką.
„Obskurna” okładka debiutu zapewne miała sugerować jakiś nieznany, zapomniany zespół. Chyba się nie udało, bo płytę momentalnie przyjęto całkiem ciepło…

Utwory

A1. Handle With Care 3:20
A2. Dirty World 3:30
A3. Rattled 3:00
A4. Last Night 3:48
A5. Not Alone Any More 3:34
B1. Congratulations 3:30
B2. Heading For The Light 3:37
B3. Margarita 3:16
B4. Tweeter And The Monkey Man 5:30
B5. End Of The Line 3:30