Opis

Oj długo nie mogłem przekonać się do Islandczyków i zrozumieć ich twórczości, ALE... SÓLSTAFIR swoje początki rozpoczynał od black metalu, który już wtedy różnił się nieco od surowych wydań skandynawskiego rzemiosła, aby z biegiem czasu zacząć romansować z bardziej klimatycznym i melancholijnym graniem. Dwa lata po wydaniu znakomitego "Köld" (2009 r.), będącego już w pełni ukształtowanym "krążkiem" w stylu post-rockowym, na świat wyszedł "Svartir sandar" - album, który nie tylko przyniósł komercyjny sukces, ale także wyznaczył na dobre kierunek zespołu. Muzyka jest tu niezwykle przestrzenna i enigmatyczna, a klimat idealnie oddaje czym jest islandzka natura. Najbardziej znanym utworem jest słynna "Fjara", od której w ogóle zaczynałem słuchać Sólstafir. Prócz świetnego teledysku, jest w tym utworze wszystko co ten zespół posiada najlepszego - pięknie brzmiące, nisko nastrojone gitary i fantastyczny głos Aðalbjörna Tryggvasona (któremu miałem okazję osobiście podziękować za znakomity koncert w warszawskiej Progresji w 2019 roku) i przede wszystkim E-MO-CJE!  
Ten album nie porywa, ani nie ma szaleńczej energi, a takze nie urywa nam siedzenia potężnymi riffami. On nas przenosi do innego wymiaru, gdzie czuć spokój, wytchnienie, obcowanie z naturą i magię, której tak często (choć nie zdajemy sobie o tym sprawy) potrzebujemy po ciężkim dniu pracy.

Utwory

1-1. Ljós í Stormi
1-2. Fjara
1-3. Þín Orð
1-4. Sjúki Skugginn
1-5. Æra
1-6. Kukl
2-1. Melrakkablús
2-2. Draumfari
2-3. Stinningskaldi
2-4. Stormfari
2-5. Svartir Sandar
2-6. Djákninn