Opis

Mieć swój wierny zespół, ale nagrywać swe najlepsze krążki bez niego? To trzeba być Tomem Pettym! Gwoli ścisłości nadmieńmy, że The Heartbreakers udzielali się tak naprawdę na każdej płycie sygnowanej nazwiskiem lidera. Dlaczego zatem jedne sygnował tak, inne inaczej, nie wnikam, bo i po co.
W kinematografii jest taka kategoria “feel-good movie”, a tutaj mamy ewidentnie do czynienia z albumem wprawiającym w dobry nastrój. To tutaj, na pierwszej pełnometrażowej solówce TP, uświadczymy największego hita tego wykonawcy i to już na samo wejście. Gdy już wybrzmią ostatnie dźwięki nieśmiertelnego „Free Fallin’”, z miejsca rusza „I Want Back Down”, z którego niebinarny artysta Sam Smith podkradło melodię do swego „Stay with Me”. Gdy sprawa wyszła na jaw, starszy kolega został dopisany jako autor. A przypomnijmy, że TP był na tyle w porządku (a może nie chciało mu się procesować?), że Red Hotom odpuścił „podprowadzenie” niemal identycznej progresji akordów „Mary Jane’s Last Dance” w ich „Dani California” ze „Stadium Arcadium”.
Moim ukochanym trackiem na „FMF” zdecydowanie pozostaje „Feel a Whole Lot Better” – nawet jeśli później odkryłem, że oryginał The Byrds jest jeszcze lepszy. Świetna piosenka zawsze w cenie, ot co. I byłoby lepiej, gdyby to ona promowała album, a nie taki mało kuszący kawałek „A Face in the Crowd” czy nieco bardziej chwytliwy, lecz mało poważny „Yer So Bad” wybrane na późniejsze single. Wcześniej przytomnie zrealizowano animowany teledysk do najbardziej chwytliwego numeru, tj. „Runnin’ Down a Dream”. Blisko 2 dekady później Peter Bogdanovich zrealizował monumentalny, bo czterogodzinny i znakomity dokument o tym tytule.
Tu i ówdzie można dosłyszeć pomoc Wilburysów. George Harrison przygrał na akustyku i dośpiewał chórki w „I Won’t Back Down”, a nawet wystąpił w teledysku obok Ringo Starra – no i jeszcze jednego pana, który jest tutaj współproducentem (obok PT i Mike’a Campbella) i odcisnął wyraźne piętno na brzmieniu albumu. Nie trzeba się zresztą specjalnie wsłuchiwać, by zauważyć stałą obecność Jeffa Lynne’a z ELO (na podobną przypadłość „cierpi” również „Cloud Nine” Harrisona, której brzmienie pozostaje tyleż urocze, co zupełnie niedzisiejsze). A w chórkach do „Zombie Zoo” załapał się nawet Roy Orbison. Tylko Dylan jak zwykle nie bawi się w występy gościnne…

Utwory

A1. Free Fallin' 4:14
A2. I Won't Back Down 2:56
A3. Love Is A Long Road 4:06
A4. A Face In The Crowd 3:58
A5. Runnin' Down A Dream 4:23
B1. Feel A Whole Lot Better 2:47
B2. Yer So Bad 3:05
B3. Depending On You 2:47
B4. The Apartment Song 2:31
B5. Alright For Now 2:00
B6. A Mind With A Heart Of Its Own 3:29
B7. Zombie Zoo 2:56