Opis

To jeden z tych dziwacznych albumów, których nie zrozumialem za pierwszym razem do końca. Dziwaczny skład zespołu CANDLEMASS, w którym brali udział Mats Ståhl (git), Björn Floodkvist (voc), Jejo Perkovič (drum) wykrystalizował się jeszcze na poprzedniczce "Dactylis Glomerata" (moim zdaniem jedna z dwóch najgorszych wydawnictw Szwedów ????), ale na albumie "From the 13th Sun" zespół powrócił do klasycznego brzmienia i odzyskał istotę sensu. Przyznam szczerze, że bardzo lubię ten tytyul ze względu na (wbrew pozorom) mega charakterne i różnorodne utwory oraz... wokal Björna (mówi to fan Messiaha i Roberta Lowe ????). "Zog", "Blumma Apt", "Galatea" niecodzienny "ARX/NG 891" oraz genialny "Cyclo-F" ze znakomitym solo perkusyjnym Perkoviča, to bardzo mocne punkty na tym albumie, do których wracam nie rzadziej niż do "Solitude" czy "Samarithan" z najlepszych czasów. Sam klimat jest czysto Sabbathowski, co raczej nie jest zaskoczeniem, aczkolwiek ten tradycyjny doomowy klimat na kilka lat zniknął z tapety twórczej Candlemassa. Czuć powrót do radości z grania, do swoich korzeni, do kunsztu riffów Leifa Endlinga. Zespół moim zdaniem odzyskuje udanie swoją tożsamość na nowo i definiuje  przyszłość zespołu. Bez tej płyty być może nigdy by nie powstały takie dzieła jak "King of the Grey Islands" czy "Death Magic Doom". 

Utwory

A1. Droid
A2. Tot
A3. Elephant Star
B1. Blumma Apt
B2. ARX/NG 891
B3. Zog (Instrumental)
C1. Galatea
C2. Cyclo-F
C3. Mythos (Instrumental)
D1. Oil
D2. Nimis
D3. Rock 'N' Roll