Opis

Mija dekada bez Lou Reeda. Sięgnijmy więc po „Transformera”. 
W późniejszych latach liderowi Velvet Underground zdarzało się wdzięczyć do publiczności nieraz z żenującym rezultatem, ale tutaj ukłony w stronę masówki mają najwięcej powabu. Wielka w tym zasługa oczywiście Davida Bowiego, który całość wyprodukował.
Dzieło mocno przypomina płyty Stonesów („I’m So Free) i pana producenta („Andy’s Chest”) z tamtego okresu. Coś, co szczególnie razi w tej płycie, to jak gdyby sromotne ubieranie artysty w niewłaściwe sobie fatałaszki. Styl jego utworów był zazwyczaj szorstki, a to, że się go nieco przypudruje, to nie znaczy, że jego rysy nagle złagodnieją. Można oczywiście argumentować, że to artystyczny rozwój, otwartość umysłu, skłonność do eksperymentu, ale nie brzmi to przekonująco. Nadal te utwory brzmią, jak gdyby ktoś chciał z nich wydobyć coś, czego nie ma; poprzez bogatą aranżację miały nagle „urosnąć” do większej formy albo przepoczwarzyć się w inny gatunek, przeskoczyć swój styl. A to wciąż po prostu zwykłe rock(and roll)owe piosenki, nawet jeśli porządne.
Fajnie, że w panoramie sporo się dzieje: a to smyczki, a to mniej oczywiste dla rockerskiego instrumentarium perkusjonalia, a to dęciaki mniej lub bardziej wysublimowane. Żaden inny krążek LR nie był tak drobiazgowo przemyślany, ale wciąż odnoszę wrażenie, że kombinowano tak, by każdy tę płytę przełknął, nie tylko fan artysty. Nie będę czepiać się przepięknej „Perfect Day” (to takie jego „Life on Mars?”), ale można było ją opatulić w mniej ckliwy aranż (jak również można było się pozbyć „kogutów” wokalnych w refrenach). Lepiej taki zabieg służy „Satellite of Love”, a słynnej wokalnej codzie nie sposób się oprzeć.
Nie ukrywam, że nie przepadam za banalną i męczącą „Goodnight Ladies” utrzymaną (dla zgrywy bądź nie) w stylu Tin Pan Alley, a szkoda, bo chciałoby się ten krążek odpalić raz jeszcze, a jej closer do tego nie zachęca. A przecież „Vicious” wspaniale wprowadza w materię…
„Transformer” to przeprodukowane, *podejrzanie* pogodne oblicze LR. Pamiętajmy jednak, że produkcja to tylko wisienka na muzycznym torcie, a najważniejsza zawsze pozostaną same kompozycje.

Utwory

1. Vicious 2:58
2. Andy's Chest 3:21
3. Perfect Day 3:47
4. Hangin' 'Round 3:35
5. Walk On The Wild Side 4:16
6. Make Up 3:00
7. Satellite Of Love 3:42
8. Wagon Wheel 3:20
9. New York Telephone Conversation 1:34
10. I'm So Free 3:10
11. Goodnight Ladies 4:31
. Bonus Tracks
12. Hangin' 'Round (Previously Unreleased Acoustic Demo) 3:58
13. Perfect Day (Previously Unreleased Acoustic Demo) 4:50