Opis

Polly Jean Harvey, która woli posługiwać się inicjałami imion. Zdecydowanie jedna z najważniejszych kobiet we współczesnym rocku i to już od wielu lat. Bez dwóch zdań wspaniała artystka.
Za drobnej postury multiinstrumentalistką (gitara, bas, klawisze, perkusja, akordeon, saksofon, skrzypce, wiolonczela, autoharp, ksylofon, harmonijka, cytra, cigfiddle, harfa, melodyka, instrumenty perkusyjne) ciągnie się opinia następczyni Patti Smith, co jest wobec niej głęboko niesprawiedliwe, zważywszy na dorobek, który zdradza znacznie szersze horyzonty muzyczne (z całym szacunkiem dla autorki „Horses”, która jest przede wszystkim poetką). PJ nie zna ograniczeń, nie boi się wyzwań, nagrywa płyty przeróżne, ale za każdym razem naznaczone własnym stylem. Również paleta jej możliwości wokalnych znacznie przewyższa kobietę, na której rzekomo się wzoruje.
Trwa najdłuższa przerwa między albumami w jej karierze. Mija 7 lat od poprzedniego jej dzieła „The Hope Six Demolition Project”, z którym przyjechała do Polski i to nawet dwukrotnie: wpierw w ramach Open’era, po paru miesiącach zawitała do warszawskiego Torwaru. Długo nie doceniałem tego krążka należycie. Szkoda, że nie byłem taki mądry, gdy go słuchałem na żywo niemal w całości w Gdyni. Aczkolwiek momentalnie pokochałem – nomen omen – openera, którego nie powstydziłby się Boss Springsteen: „The Community of Hope”. „The Wheel” zaś to moje niedawne odkrycie… zachęcamy do własnych znalezisk!

Utwory

1. The Community Of Hope 2:23
2. The Ministry Of Defence 4:11
3. A Line In The Sand 3:33
4. Chain Of Keys 3:09
5. River Anacostia 4:56
6. Near The Memorials To Vietnam And Lincoln 2:59
7. The Orange Monkey 2:47
8. Medicinals 2:19
9. The Ministry Of Social Affairs 4:10
10. The Wheel 5:38
11. Dollar, Dollar 5:34