Opis

Carlos Augusto Alves, który od ładnych paru dekad przewodzi zespołowi Santana i jest jego jedynym stałym członkiem.
Wiele mówi się, jak fantastycznym jest gitarzystą. Jednak nie każdy wie, że zaczynał od skrzypiec (pod wpływem ojca profesjonalisty). Na swoich albumach zdarza mu się również dośpiewywać chórki oraz dołączać do perkusjonistów.
Bo właśnie aspekt rytmiczny był tym, co mnie zawsze do muzyki Santany przyciągało. Tak naprawdę jego partie gitarowe nigdy nie miały dla mnie większego znaczenia, gdyż byłem zahipnotyzowany warstwą rytmiczną na tyle, że reszta zawsze stanowiła dla mnie tło, które mogło, lecz nie musiało być specjalnie urozmaicone. A jest, było i będzie się w co wsłuchiwać, gdyż Carlosowi stale towarzyszy przynajmniej jeden kolega za standardowym zestawem perkusyjnym oraz kilku na wszelkiego rodzaju innych perkusjonaliach i innych przeszkadzajkach.
Choć największy sukces komercyjny zapewnił Meksykaninowi nagrany z tabunem gwiazd (Lauren Hill, Eric Clapton, Everlast, Dave Matthews) album „Supernatural” z 1999 roku (z gigantycznym hitem „Smooth” z wokalnym udziałem Roba Thomasa z Matchbox Twenty na czele oraz nieco mniejszym przebojem „Maria Maria”, którymi wszyscy zdążyli się znudzić), to największą estymą wśród krytyki i fanów cieszą się jego najwcześniejsze albumy. 
Niezatytułowany debiut kojarzony jest przede wszystkim z wieńczącym go utworem, czyli ognistym „Soul Sacrifice”, który do dziś utrzymał się jako stały element występów zespołu. Do legendy przeszło słynne wykonanie na oryginalnym festiwalu Woodstock w 1969 roku, które zostało później umieszczone w filmie dokumentalnym jemu poświęconym. To właśnie dzięki tej kultowej imprezie zespół Santany wypłynął na szerokie wody. Często powtarzaną anegdotą stała się informacja, że muzycy za ów przełomowy występ dostali marne tysiąc dolarów do podziału. 3 nagrania z tego wieczoru dołączono w ramach bonusów wydania CD.
Za najwybitniejsze dzieło uznawane jest oczywiście „Abraxas” i trudno się z tym kłócić. Ale warto poznać również albumy wydane niedługo później, które ukazują nieco bardziej wyciszone oblicze zespołu: „Caravanserai” czy „Borboletta”. W obu przypadkach mamy do czynienia właściwie z dwiema suitami niż zestawem odrębnych pieśni.

Utwory

A1. Waiting
A2. Evil Ways
A3. Shades Of Time
A4. Savor
A5. Jingo
B1. Persuasion
B2. Treat
B3. You Just Don't Care
B4. Soul Sacrifice