Opis

87. urodziny Buddy’ego Holly’ego! Być może świętowałby je z nami, gdyby nie roztrzaskał się 3.02.59 r., czyli w nieszczęsny „dzień, w którym umarła muzyka”, który upamiętnił Don McLean w swym najbardziej znanej pieśni „American Pie”. (Swoją drogą: Madonna nagrała udaną przeróbkę tego utworu na „Music”). W feralnym locie towarzyszyli mu dwaj inni bardzo młodzi, dobrze zapowiadający się artyści Richie Valenz (ten od „La Bamby”) i najmniej znany z tego grona Jiles Perry Richardson.
Dorobek Charlesa Hardina Holleya jest siłą rzeczy dosyć skromny, aczkolwiek i tak iście imponujący, zważywszy na żywot piosenkarza w chwili śmierci liczący niespełna 23 lata (!). Czyli wiek, w którym co niektórzy dopiero pierwsze nieśmiałe przymiarki poczyniają… Ale zdaje się, że i on sam się dopiero rozkręcał. Niestety „późne nagrania Holly’ego” nigdy nie powstały i powstaną co najwyżej w nadproduktywnych głowach jego fanów. A może sztuczna inteligencja coś nam podpowie?
Myśl, ile dobrego mógł jeszcze zdziałać, aż ściska gardło. Wystarczy rzut ucha, by przekonać się, że jego utwory – przede wszystkim własne, ale także udane przeróbki jak pierwszorzędny „Brown Eyed Handsome Man” Chucka Berry’ego – są najprościej mówiąc za*ebiście, ku*ewsko, sku*wysyńsko zgrabne, chwytliwe i melodyjne. Ten pionier rock and rolla najlepiej kojarzony jest z takimi kawałkami jak „Peggy Sue” (choć nie każdy wie, że popełnił inną piosenkę o tej postaci, tj. „Peggy Sue Got Married”), sztandarowe „Maybe Baby” czy wprost kapitalne „That’ll Be the Day”, w którym zakochał się John Lennon w czasach, gdy z kolegą McCartneyem (który jest obecnie właścicielem praw autorskich piosenek swego młodzieńczego idola… lecz wciąż nie swoich własnych!) jeszcze nie zaczęli tworzyć autorskiego materiału, więc posilali się cudzym. Ci sami Beatlesi na swój czwarty, naprędce sklecony LP „Beatles For Sale” sięgnęli również po „Words of Love” – kolejną świetną wizytówkę talentu słynnego okularnika. A miał w arsenale także inne wyśmienite ballady jak „Everyday” czy „Crying Hoping Waiting”…
Zgadnijcie, kto zainspirował założyciela Fab4, żeby wreszcie przestał wstydzić się krótkowzroczności? Jego oprawki prędko nazwano lenonkami, choć rogowe okulary Holly’ego nie zespoliły się w społecznej świadomości z jednym z ich najsłynniejszych nosicieli (później skorzystał z nich Elvis Costello, tworząc „własny” image). Notabane: jedną z głównych  inspiracji dla Johna L. do „insektowego” nazwania swego zespołu był zespół towarzyszący Teksańczykowi, czyli The Crickets.
Choć tylko minimalnie starszy od pokolenia Brytyjskiej Inwazji BH załapał się jeszcze na czasy, gdy krążki długogrające jeszcze nie zyskały takiego znaczenia, więc spokojnie można posilić się którąś z licznych składanek. Każda się nada.

Utwory

1. Peggy Sue
2. Heartbeat
3. Words Of Love
4. Love's Made A Fool Of Us
5. Come Back Baby
6. Rock-A-Bye Rock
7. Midnight Shift
8. Rock Around With Ollie Vee
9. Modern Don Juan
10. Blue Days Black Nights
11. Love Me
12. Take Your Time
13. Reminiscing
14. That's What They Say
15. Bo Diddley
16. Don't Come Back Knockin'
17. Little Baby
18. Ting-A-Ling
19. You're The One
20. 'm Gonna Set My Foot Down