Opis

Jest taki rodzaj programów koncertowych, którego wielu słuchaczy nie lubi: dwa obszerne dzieła bliskie w czasie, podobne w formie, ale czymś się różniące; swoiste „mi-parti”. Nie na tyle różne, by zaciekawić odmianą, nie dość podobne, by stworzyć jednolitą formę. (…) Są dyrygenci, którzy takie programy lubią – i co ciekawsze, potrafią osiągnąć sukces. Taki przykład mamy utrwalony na tej oto płycie.

Stanisław Skrowaczewski poprowadził koncert zbudowany jako takie właśnie „mi-parti”: dwa sąsiadujące z sobą dzieła Lutosławskiego, odpowiednio z lat czterdziestych i pięćdziesiątych, oba wieloczęściowe. Najpierw pierwsza ukończona próba wielkiej formy cyklicznej (było jeszcze studenckie niedokończone Requiem), a po antrakcie podsumowanie tego, co mniej czy bardziej niekonkretnie zwiemy „neoklasycyzmem” i „folkloryzmem”.
Rafał Augustyn
 

Utwory

1. Concerto for Orchestra: I. Intrada
2. Concerto for Orchestra: II. Capriccio notturno e arioso
3. Concerto for Orchestra: III. Passacaglia, toccata e corale
4. Symphony No. 1: I. Allegro giusto
5. Symphony No. 1: II. Poco adagio
6. Symphony No. 1: III. Allegretto misterioso
7. Symphony No. 1: IV. Allegro vivace