Opis
Florence Price zyskała rozgłos prawie dziewięćdziesiąt lat temu, pokonując systemowe bariery dla rozwoju Afroamerykanów i kobiet w muzyce klasycznej. Duża część jej muzycznej twórczości popadła jednak w zapomnienie i dopiero niedawno została ponownie odkryta. Wśród orędowników jej muzyki są Philadelphia Orchestra i jej dyrektor muzyczny Yannick Nézet-Séguin. Ich najnowsze nagranie Deutsche Grammophon, Florence Price · Symphonies Nos. 1 i 3, ukazało się w serwisach cyfrowych 24 września 2021r., rozpoczynając planowaną serię nagrań upamiętniających osiągnięcia pierwszej Afroamerykanki, której utwory zostały wykonane przez wielką amerykańską orkiestrę.
„Cieszymy się, że możemy nagrać muzykę Florence Price dla Deutsche Grammophon. Wiele ważnych na całym świecie kompozycji muzycznych było pomijanych, nie z powodu ich jakości, lecz z powodów całkiem powierzchownych. To bardzo ważne dla mnie i dla The Philadelphia Orchestra, aby przyjrzeć się tym utworom, przywrócić muzykę kompozytorów, w których wierzymy, takich jak Florence Price, i poszerzać repertuar, aby dać jeszcze bardziej zróżnicowaną prezentację tego, kim jesteśmy dzisiaj jako społeczeństwo ” – komentuje Nézet-Séguin.
Frorence Price urodziła się w Little Rock w stanie Arkansas w 1885 roku. Podstawy muzycznej edukacji otrzymała od swojej matki, a następnie studiowała kompozycję w New England Conservatory w Bostonie oraz prywatnie pod kierunkiem George'a Whitefielda Chadwicka. Po ślubie przeniosła się wraz z rodziną do Chicago, aby uciec przed konfliktami rasowymi na południu. Po rozwodzie z agresywnym mężem, skupiła się na wychowaniu dzieci. Wspierając rodzinę pracowała jako pianistka, organistka, pedagog i kompozytor.
Jej Symphony No. 1 in E minor (1931-32), którą Price zwyciężyła Konkurs Kompozycji Muzycznych Rodmana Wanamakera, została wykonana po raz pierwszy w 1933 roku przez Fredericka Stocka i Chicago Symphony Orchestra. Wsparcie Stocka zachęciło kompozytorkę do stworzenia innych prac na dużą skalę. Jej trzecia symfonia, pierwotnie zamówiona przez Federal Music Project podczas Wielkiego Kryzysu, została wykonana po raz pierwszy w 1940 roku.
Jak zauważa Nezet-Seguin: „W jej pierwszej symfonii słyszymy folklorystyczne melodie połączone z akordami muzyki kościelnej i harmonią bliską jazzowej, tworząc coś, co brzmi typowo amerykańsko. Zaadaptowała europejską formę i przełożyła ją na swój własny język. W III Symfonii każda melodia wydaje się być śpiewana. Materiał jest tak wokalny, że kompozycje są niemal chóralne. Podoba mi się to, że orkiestracja zachęca do solówek z każdego miejsca w orkiestrze. Czuję się tak, jakby kochała wszystkie instrumenty jednakowo”.
Price komponowała i nauczała aż do swojej śmierci w 1953 roku, jednak jej muzyka była nieustannie odrzucana przez ultramodernistów, którzy uważali jej twórczość za konserwatywną. Z drugiej strony, konserwatyści odrzucali jej twórczość przez rasizm i seksizm. Pomimo, że była nieustannie wymieniana jako jedna z pierwszych kompozytorek afroamerykańskich, które zyskały uznanie w USA, jej występy, a także publikacje i nagrania pozostały rzadkością.
Na szczęście jej twórczość zyskała nowe życie. Pierwsza i trzecia symfonia Price'a zostały wydane w imponującym wydaniu naukowym w 2008 roku. Rok później nowi właściciele dawnego letniego domu kompozytorki w St Anne w stanie Illinois odkryli partię rękopisów, które od dawna uważano za zaginione. Odkrywając jej muzykę na scenie i w studiu, Yannick Nézet-Séguin i The Philadelphia Orchestra starają się przywrócić Price należne jej miejsce wśród innych czołowych amerykańskich kompozytorów XX wieku.
Dyrygent mówi o III Symfonii: „Mam nadzieję, że kiedy ją zagramy… stanie się ona znana, stanie się częścią kanonu, a także częścią nas jako orkiestry, tak jak każda inna symfonia Czajkowskiego czy Rachmaninowa”.
Utwory
1. Price: I. Allegro ma non troppo [Symphony No. 1 in E Minor] (18:12)
2. Price: II. Largo, maestoso [Symphony No. 1 in E Minor] (13:23)
3. Price: III. Juba Dance [Symphony No. 1 in E Minor] (03:41)
4. Price: IV. Finale [Symphony No. 1 in E Minor] (04:52)
5. Price: I. Andante [Symphony No. 3 in C Minor] (11:27)
6. Price: II. Andante ma non troppo [Symphony No. 3 in C Minor] (09:33)
7. Price: III. Juba. Allegro [Symphony No. 3 in C Minor] (05:05)
8. Price: IV. Scherzo. Finale [Symphony No. 3 in C Minor] (05:04)
