Opis

31 lat mija od wydania debiutanckiego albumu legendarnej KATATONIA. Dla mnie jako fana doom metalu z lat 90-tych jest to okazja do wspomnienia tego dzieła, gdyż mam ogromny sentyment. Kiedyś wspominałem, że Katatonia z biegiem czasu stała się "bezzębna" i bardziej kładła nacisk na ogólny klimat smutku, aniżeli ciężaru i depresyjnego brzmienia. I owszem - są w dalszym ciągu mistrzami tego klimatu, lecz nigdy nie trafiało do mnie takie wydanie z lekkim i melodyjnym brzmieniem. Ma być piwnicznie, brudno, ciężko, pogrzebowo, a riffy mają wrzynać się pod skórę powoli i precyzyjnie. I takie właśnie wrażenie mam przy "Dance of December Souls", płycie w której doom okraszono black metalowym krzykiem Jonasa Renkse. Dla mnie to było wówczas idealne połączenie, gdyż takiego vibe'u nie znalazłem wcześniej ani w twórczości My Dying Bride, ani Paradise Lost, ani Candlemass czy Anathema. Oprócz dwóch 13-minutowych, depresyjnych potworów ("Velvet Thorns (of Drynwhyl)" i "Tomb of Insomnia") rozwala mnie na łopatki inny genialny song - "Without God". Od razu riff wpadł mi w ucho, a świetny pogrzebowy klimat w połączeniu z wokalem Jonasa (oraz wspomagającego Dana Swanö) daje mi pełnię tej rozżalonej czerni. Katatonia jest tu jak chłód średniowcznych lochów, który smyra niepokojąco po plecach. Szkoda, że później gdzieś to się "zmiękczyło" i rozmyło, choć mam świadomość, że to moje subiektywne zdanie. Wielu fanów Katatonii jednak ceni sobie ich późniejsze dokonania i ja to szanuje, bo świat dzięki temu jest o wieke ciekawszy i fascynujący, zwłaszcza jeśli chodzi o ciągłe rozwijanie muzycznego ucha!

Utwory

A1. Seven Dreaming Souls (Intro) 0:45
A2. Gateways Of Bereavement 8:15
A3. In Silence Enshrined 6:30
A4. Without God 6:51
A5. Elohim Meth 1:42
B1. Velvet Thorns (Of Drynwhyl) 13:56
B2. Tomb Of Insomnia 13:09
B3. Dancing December 2:20